VERSLAG SCHOUWEN DUIVELAND RIT OP ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2024

Ringrijden is een typisch Zeeuws vermaak. Het werd al gedaan in de Middeleeuwen toen strijdlustige ridders indruk probeerden te maken op de schone jonkvrouwen. Jaap en Aline hadden bedacht dat deze traditie ook met de Morgan voortgezet kon worden. De stoere ridders kunnen indruk maken op de dames, niet met paard en lans maar met hun briesende vierwieler en bijpassend hoofddeksel. De dames zijn echter druk in de weer met het prachtige routeboek vol historische kennis over de streek. Er zijn dames die zelf rijden, dat vinden de mannen dan weer heel stoer. Het routeboek van Jaap is zoals altijd perfect verzorgd. Jaap doet niet aan bolletjes, pijltjes of andere pictogrammen maar aan weelderig proza; “Bij een punt waar je kunt twijfelen over de loop van de weg, rechts aanhouden”. Geniaal, verkeerd rijden is zo goed als onmogelijk. Het ringrijden houdt in dat de route door alle ringdorpen op Schouwen-Duiveland gaat. Ringdorpen of Kerkringdorpen zijn ook een typisch Zeeuws fenomeen waar een kerk op het hoogste punt in het, vaak nog niet bedijkte land, werd gebouwd met een kerkhof en een gracht er omheen. Om de gracht, nu vaak gedempt, ontstond een ringvormige straat met bebouwing. We houden steeds de kerk aan onze linker- of rechterzijde maar niet in het midden.

Op de Grevelingen zien we een man uit het water getakeld worden met een helikopter, de reddingsboot raast er op af. Hopelijk is het een oefening. Op de brouwersdam komen we de stoomtram tegen, prachtig, er wordt over en weer druk gezwaaid.

Bij Slot Moermond krijgen we een stevige lunch en kunnen we de benen strekken voordat we aan het tweede deel beginnen.

In Dreischor, een van de best bewaarde ringdorpen van Zeeland, stoppen we bij museum Goemanszorg voor een drankje en nog een praatje met andere deelnemers. Voor het museum blijft helaas geen tijd over. Na weer een mooi stuk langs de Oosterschelde en door Zierikzee komt de rit ten einde bij het oliegeultje in Burgsluis. Prachtig uitzicht over de Schelde en voor de blijvers een heerlijke maaltijd.

Het was een zeer geslaagde dag met goed volk, heerlijk weer en een prachtige en zeer leerzame rit. We weten nu hoe de Verbrandemanweg aan zijn naam komt, hoe Jaap aan zijn achternaam komt en alles over de slag op de Gouwe! Jaap heeft in het routeboek veel informatie en tips opgenomen over allerlei bezienswaardigheden die een stop verdienen. We wilden echter de deadlines voor de lunch en de borrel niet missen en ook de route niet inkorten, dus wij stopten alleen bij de old-timer show in Goedereede. Om het routeboek recht te doen en de tips op te volgen zou je de route nog een keer moeten rijden en dat is zeker de moeite waard. Alle lof voor Jaap en Aline voor de perfecte organisatie.

        

 

Pajottenland weekend op 1 en 2 juni 2024 vol verrassingen

Het Pajottenland weekend was georganiseerd door de altijd weer actieve regio Zeeland. Het was weer eens wat anders dan anders en daarom waren ook wij van de partij, evenals ca. 20 andere Morgans.

Om in Pajottenland te komen hadden we ongeveer 2,5 uur uitgetrokken, maar uiteindelijk duurde de reis bijna twee keer zo lang. Zo kregen we wel bewondering voor de vele Vlamingen die de Morganclub evenementen in ons land bezoeken en dat er allemaal voor over hebben. Files, wegomleggingen, opgeknapte wegen die nog niet in de Tomtom verwerkt waren en slecht weer maakten dat we in plaats van 15.00 uur pas om 17.00 uur in Enghien waren. Maar het borreluurtje in het knusse hotelletje Le Vieux Cèdre was nog niet afgelopen.

 

Hierna gingen we wandelend door een groot park naar een restaurant op de lokale Golfbaan voor het diner. Nog steeds druppelden er deelnemers binnen. Over het eten kunnen we kort zijn, de kok zal wel een goede golfspeler zijn. Na het eten zouden we weer dezelfde weg door het park teruggaan (ca. 1,5 km) maar verrassing…. de monumentale poort van het park was inmiddels afgesloten. Dus dat was omlopen (ca. 2,5 km)! Voor veel ouderen onder ons toch wel een uitdaging, je hoorde de heup- en knieprotheses protesteren.

Tijdens het prima verzorgde ontbijt, de volgende dag, zagen we dat iedereen de terugweg had gehaald. Beetje spierpijn maar wel goed geslapen. Na een korte briefing door Frans de Milliano werden de routebeschrijvingen  en rallybordjes uitgedeeld en kon er worden vertrokken voor de eerste zaterdagrit.

Het Pajottenland is een heuvelachtige streek ten zuidwesten van Brussel in de provincie Vlaams-Brabant. Het wordt ook het Toscane van de Lage Landen genoemd of het land van Bruegel, de bekende schilder in de 16^e eeuw. Het grote verschil tussen de ritten op deze dag en deze verwijzingen was echter dat het regende en dat zie je in de lente en zomer niet in Toscane en ook Bruegel heeft geen schilderij gemaakt waarop het regent…. Toch was iedereen te spreken over de mooie streek die werd doorkruist en dakje op of dakje af, het was genieten.

Er werd geluncht in ’t Viaantje in Viane dichtbij Geraardsbergen. Soep met een tosti en koffie lieten zich goed smaken. Tijdens de lunch werd door Ies Bos nog even van de gelegenheid gebruikgemaakt om de 3 Provinciënrit  van 14 september 2024 onder de aandacht te brengen omdat het aantal aanmeldingen tot dan toe erg tegenviel.

De middagrit (50 km) was iets korter dan de ochtendrit (60 km) als je tenminste niet verkeerd reed en zo kwamen we weer aan bij ons hotel.

Na de bar eer te hebben aangedaan werd het lopend buffet geopend. Weer een verrassing van de organisatie: het was een Libanees diner. Dat was niet zo gek want in het hotel zat een Libanees restaurant. Hoewel de meesten geen idee hadden wat ze zaten te eten viel het bij allen toch goed in de smaak.

 

Tijdens het diner werden Johan van Damme en Frans de Milliano en op de achtergrond hun beider eega’s bedankt door de al geruime tijd afscheidnemend regioambassadeur Bram Rodenburg. De organisatoren ontvingen als dank uit zijn handen een oranje schilderschort of was het een EK-voetbaljack?

Na het ontbijt op zondag uitchecken in het hotel en de gebruikelijk briefing, maar nu op de trap voor het hotel. Er stond een stevig briesje maar het leek die dag droog te blijven. We werden gewaarschuwd voor de vele wielertoeristen bij dit mooie(re) weer. En inderdaad het was laveren tussen vele groepjes racefietsers. Als je minder dan 1,5 m afstand hield, zelfs op deze hele smalle wegen, dan hoorde je ze foeteren. Maar dat was in het Frans en Franse scheldwoorden heb ik nooit geleerd op school dus jammer voor ze.

Na ook deze prachtige rit, nu door de Zwalmstreek de laatste verrassing van dit weekend een warme lunch in restaurant de Molenaere te Zwalm. De organisatie had het beste voor het laatste bewaard! Maar het hele weekend was prima, goed georganiseerd, duidelijk en foutloos routeboek, zelfs alle ritten op GPS beschikbaar gesteld, dus zo in je navigatiesysteem te zetten.

Johan en Marion van Damme, Frans en Mieke de Milliano hartelijk dank voor jullie initiatief, de organisatie en het uitzetten van de ritten tijdens dit weekend.

Op de website van de Morganclub staat een kort filmpje waar u de bewegende beelden die horen bij dit verhaal kunt zien. Vergeet niet bij “instellingen” de HD kwaliteit aan te zetten.

Paul Persoon